Bayram

Bu sene de tadini veremedim bayramin..
Dikkatinizi cekiyorum! Tadini veremedim diyorum. Tadi kalmadi demiyorum. Cünkü eminim, bayramlarin artik o eski bayramlar olmamalarinin en büyük sebebi bizleriz!
Dünden beri söyleyip duruyorum. Gidip görmem gereken arkadaslari, arkadaslarin anneleri, babalari var...
Bir de ailede nüfuslar azalinca (ölüm, evlilik, yurtdisi egitim ve is gibi sebeplerden dolayi) o eski telaslar da kalmiyor evlerde. Yine baklavala pisti, sarmalar sarildi (saat tuttum, 10 dakikada 30 tane sarma sariyormusum), unhelvalari yapildi.. (bu sene annem hic de tutturamadi kivamini) Ama iste tüm bunlarla hep bir ekisklik hissettim dogusu.
Bayram icin kendimi hazirlamadim. Mesela, bayram alisverisi... Cikip alsaydim ya bayrama özel kiyafetler...Onlari ütüleseydim bir gün önce, assaydim yatagimin basucuna, ayakkabilari da yatagimin altina saklasaydim ya...Yok yok , veremedim o eski tadi.
Ciddiye aliyor muyuz bayramlari, ne? Türkiye'deki akrabalarimi da arayamadim daha! Ki onlar sadece bir telefon kadar uzaktalar.. Hadi burdakilerine en azindan yollarda vakit harcayip gitmeli.. Ama telefonla ulasabileceklerimize ne oldu?..


Bayram alisverisi degil de, Malta alisverisi yapmaya cikmaliyim bugün. Malta'yi bayramdan cok daha ciddiye aliyorum. Yurtdısı maceralarim, bayramlardan daha sık olmalarina ragmen...
Veremiyorum iste bayramlarin tadini...